Bewustzijn is de sleutel – blog

Als jong meisje wist ik al wat ik wilde: kinderen helpen bij wie het opgroeien en ontwikkelen niet vanzelf gaat. Vanuit deze passie begon ik op 18-jarige leeftijd aan de studie Orthopedagogiek. Inmiddels heb ik al ruim 30 jaar ervaring en run ik sinds 2017 mijn prachtige bedrijf: FIDES. Dit vanuit de visie ‘Elk kind is van nature goed’.

Ik wil dat kinderen gehoord en gezien worden, dat hun gedrag begrepen wordt, dat zíj begrepen worden. Kinderen zijn in de basis goed. Als ze ‘lastig’ gedrag vertonen, is het belangrijk om verder te kijken. Er ligt altijd iets onder hun gedrag: gevoelens, gedachten en behoeften. Kinderen willen het van nature goed doen en zijn er niet op uit om ons dwars te zitten. 

Ongemak en onmacht

De laatste paar jaar was ik vooral gericht op begeleiding en coaching van kinderen. Omdat kinderen deel uitmaken van het gezinssysteem, streefde ik er altijd naar om ook ouders bij de begeleiding te betrekken. Hoe intensiever ouders betrokken waren, des te groter het effect van de begeleiding was. Ik merkte het ongemak en de onmacht bij mezelf op als ouders niet of minder intensief betrokken waren, soms omdat ze er niet voor open stonden, soms omdat ze het vooral als probleem van hun kind zagen, maar soms ook omdat ze het moeilijk vonden om zichzelf mee te nemen in dit proces. 

Andere aanpak

Ik voelde de onmacht omdat ik wist dat het op deze manier, met alleen het kind en zonder de ouders, geen of aanzienlijk minder effect zou hebben. Steeds vaker dacht ik: ‘hoe zou het zijn als ik gesprekken met ouders zou hebben in plaats van met het kind?’. Het voelde zo tegenstijdig: het kind is bij mij hard aan het werk, terwijl ik juist met de ouder(s) rond de tafel zou willen zitten. Juist om hen te begeleiden zodat zij zélf hun kind kunnen helpen. Het kind heeft zijn ouders zo hard nodig. Dat maakte het besef in mij wakker dat ik het anders wilde gaan doen. Mijn eigen groei en ontwikkeling heeft mij verder op het pad gebracht dat ik ooit ben ingeslagen. Ik wil ouders inspireren het beste in zichzelf en hun kind naar boven halen. En dan doel ik op de ouder zijn die je het liefst wil zijn en doen wat werkt voor jou en je kind.

Krachtig en effectief ouderschap

Ik bleef me verdiepen in opvoeding en ouderschap door nog meer boeken te lezen. Steeds meer raakte ik overtuigd van de ongelooflijk belangrijke rol die ouders spelen in de opvoeding van hun kind en de potentie die ze hebben om hun kind te helpen opgroeien tot zelfsturende volwassenen. Zo begon ik steeds vaker te zoeken naar mogelijkheden om meer met ouders in gesprek te gaan en meer ruimte te maken voor ondersteuning van ouders. Ik merkte dat sommige ouders het fijn vonden om te leren, dat ze zich meer bewust werden van hun rol als ouder en hoe ze opvoeding en ouderschap op een andere, krachtigere en effectievere manier vorm konden geven. Sterker nog, ouderbegeleiding heeft de overhand gekregen en kindbegeleiding is soms niet meer nodig. Ouders zijn zelf beter in staat hun kind te helpen. Met het Traject ‘Samen Groeien’ begeleid ik ouders naar meer veerkracht, afstemming en regie in ouderschap en opvoeding. Dus geen losse sessies en geen kinderen meer in de ‘hoofdrol’.

Bewustzijn is de sleutel

Hoe meer je je als ouder bewust bent van jezelf en wat in jou speelt, hoe beter je kunt aansluiten bij jouw kind en zijn of haar leefwereld. Met bewust ouderschap vergroot je je bewustzijn als ouder. Je krijgt meer inzicht in je kind, in jezelf en in de interactie tussen jou en je kind. Dat bewustzijn, gebaseerd op vertrouwen, neem je mee in de relatie met je kind. Opvoeding en ouderschap komen vanuit je hart en geeft nieuwe mogelijkheden.

Lees meer

Waarom Verbinding pure noodzaak is

Waarom Verbinding pure noodzaak is

We horen en zien het vaak voorbij komen: het woord ‘verbinding’. Maar wat betekent dat nu eigenlijk precies? En waarom is het zo belangrijk? De betekenis van verbinding ‘Verbinding’ is een van de 3 grootste psychologische basisbehoeften van ieder mens. De andere 2...

Lees meer
Mag het ietsje trager?

Mag het ietsje trager?

De snelheid waarmee we leven, is voor ons als mens vaak veel te snel. Laat staan voor jonge kinderen. De hersengolven van jonge kinderen gaan een stuk trager dan die van volwassenen. Ons hoge leeftempo staat in schril contrast met dat van hen. Jonge kinderen zijn...

Lees meer
Wanneer ‘moeten’ zegeviert

Wanneer ‘moeten’ zegeviert

Zeg eens eerlijk, hoe vaak zeg jij het woordje ‘moeten’ per dag? Ik durf te wedden dat je dat zelf niet eens weet. Het zit namelijk zo ingebakken in onze taal en onze mindset, dat we het niet eens opmerken.Het woord ‘moeten’ zit vooral verweven in hoe we naar onszelf...

Lees meer