Het is zondagochtend als Roos (7 jaar) boos en chagrijnig haar bed uit stapt. Haar moeder ziet de bui alweer hangen. Het is de laatste dag van de kerstvakantie, morgen begint de school weer.
Zoals altijd aan het eind van een vakantie, verloopt de zondag erg moeizaam. Roos heeft een kort lontje, is nergens voor te porren en klaagt de hele dag over buikpijn. ’s Avonds kan ze niet slapen en op maandagmorgen komt ze huilend uit bed. Daar gaan we weer!
De ouders van Roos hebben al van alles geprobeerd, maar ze kunnen dit patroon moeilijk doorbreken. Aan het eind van elke vakantie is het altijd weer hetzelfde liedje. Het begint nu zelfs steeds al wat eerder, vaak al op zaterdag.
Bovendien heeft moeder de indruk dat er ook buitenom de vakanties op zondagavond wel eens wat spanning zit bij Roos. Ze klaagt regelmatig over buikpijn op zondagavond.
Roos is niet de enige.
Helaas ervaren veel kinderen spanning voor het naar school gaan. Vooral na een vakantie, maar ook na een weekend. Er zijn zelfs nogal wat kinderen die dagelijks spanning ervaren. Die klagen over buikpijn, snel boos worden, huilen of al gelijk zeggen dat ze niet naar school willen, zodra ze ’s morgens wakker worden.
Hoe kunnen we kinderen daarbij helpen en ondersteunen?
In elk geval niet door zelf ook boos of ongeduldig te worden. Daarmee wordt het alleen maar erger. Je kind voelt zich niet begrepen. En zo leert het dat zijn emoties er niet mogen zijn. Dat je je niet bang of verdrietig mag voelen.
Wat ook niet helpt is het proberen te sussen door te zeggen dat het allemaal zo erg niet is, dat het allemaal wel meevalt, dat de dag vast zo voorbij zal zijn, dat je kind op school lekker met zijn vriendjes kan spelen, dat het vast leuke dingen gaat doen, enzovoorts.
Hoe goed bedoeld deze troostende woorden ook zijn, ze dragen niet bij aan wat er werkelijk speelt. Door op deze manier te reageren wordt nog steeds voorbij gegaan aan de emoties van het kind en de erkenning ervan.
Daar ben ik weer!
De grootste winst zit hem in het veranderen van het zinnetje ‘Daar gaan we weer’ in ‘Daar ben ik weer’. Ik ben er weer voor jou, nu en straks. Ik ben er voor jou als je het zo moeilijk hebt.
De allereerste stap zit hem in het zelf bewust worden dat er iets speelt bij je kind. Zijn gedrag zien als een signaal dat er een probleem is: spanning voor school.
Vervolgens help je je kind door te benoemen wat je opmerkt en de emoties van je kind te benoemen en te erkennen. Door hem te laten weten en te laten voelen dat je hem begrijpt en er voor hem bent. Daar ben ik weer!
Hiervoor zijn de volgende 3 stappen belangrijk:
- Ik zie jou
Ik zie jou. Ik zie dat je het moeilijk hebt. Ik zie dat je verdrietig, bang of boos bent. - Ik begrijp jou
Ik begrijp het. Het is ook moeilijk om op school te zijn, zonder mama en papa. - Ik help jou
Ik denk dat je mama en papa mist, klopt dat? Ik denk dat je het soms moeilijk vindt op school, klopt dat? Hoe kunnen we dat oplossen? Wat kunnen we doen, zodat je toch zonder mama en papa op school kan zijn? Wat kan jou helpen?
Vooral in deze laatste stap is het belangrijk om de werkelijke oorzaak van de spanning of angst voor school te achterhalen. Welke behoefte zit hieronder die niet wordt vervuld?
Vaak is het de behoefte aan verbinding, die niet wordt vervuld. Het ontbreken van een goede relatie en verbinding met de leerkracht, maakt dat kinderen zich onveilig voelen.
Op het moment dat school een onveilige plek is, komt een kind ook niet tot leren.
Dus alle prioriteit gaat dan naar het versterken van de relatie tussen kind en leerkracht: werken aan verbinding!
Verbinding is cruciaal!
Mocht je kind spanning ervaren voor school, neem deze signalen dan serieus. Probeer te onderzoeken wat hieraan ten grondslag ligt. Oorzaken kunnen in de schoolsituatie liggen, maar ook in de thuissituatie. Zonder dat je je daar bewust van bent.
Merk je bij jouw kind ook onrust aan het eind van de vakantie of het weekend? Merk je weerstand bij je kind voor school of hoor je hem of haar regelmatig zeggen dat hij of zij niet naar school wil? Klaagt jouw kind ook over buikpijn, of merk je andere signalen die duiden op spanning voor school?
Neem dan gerust contact op, zodat we samen kunnen kijken wat er speelt. Ook een gesprek met school behoort tot de mogelijkheden.
Warme groet, Carla
